จงเป็นหญิงที่งามที่สุดในโลก

ด้วยความงามของเธอ เธอเลิศเลอกว่าดวงตะวัน

ด้วยความดีของเธอ เธอบริสุทธิ์กว่าชะมดเชียง

ด้วยความนอบน้อมของเธอ เธอสูงเด่นยิ่งกว่าเดือนเพ็ญ

ด้วยความเอื้ออาทรของเธอ เธอสูงค่ายิ่งกว่าสายฝน

ดังนั้นจงรักษาความงามของเธอด้วยศรัทธา รักษาความสงบของเธอด้วยความมักน้อย และรักษาความบริสุทธิ์ของเธอด้วยฮิญาบ

โปรดรู้เถิดว่า สิ่งประดับกายเธอหาใช่เงิน ทอง หรือเพชรนิลจินดา แต่

คือ 2 ร็อกอะฮฺ ยามรุ่งอรุณ

คือการอดทนต่อความหิวกระหายเมื่อเธอถือศีลอดเพื่ออัลลอฮฺ คือการปกปิดสิ่งที่เธอบริจาคมิให้ผู้ใดล่วงรู้นอกจากอัลลอฮฺ

คือไออุ่นน้ำตาที่ไหลหลั่งออกมาชำระล้างบาปของเธอ

คือการหมอบกราบอย่างยาวนานด้วยหัวใจที่นอบน้อมยอมจำนนอย่างสิ้นเชิงต่ออัลลอฮฺ

คือความละอายต่ออัลลอฮฺเมื่อความใคร่ใฝ่ต่ำได้ครอบงำเธอ

จงห่อหุ้มตัวเธอด้วยอาภรณ์แห่งความยำเกรง เธอก็จะเป็นหญิงที่งามที่สุดในโลก แม้เสื้อผ้าที่เธอสวมใส่ภายนอกจะเก่าซอมซ่อ

จงห่อหุ้มตัวเธอด้วยเสื้อคลุมแห่งความสมถะ เธอก็จะเป็นหญิงที่งามที่สุดในโลก แม้เท้าของเธอจะเปลือยเปล่า

จงอย่าใช้ชีวิตอย่างหญิงไร้ที่ศรัทธาและละทิ้งคุณธรรม เพราะพวกนางคือเชื้อเพลิงแห่งไฟนรก


“และไม่มีผู้ใดจะเข้าไปในนั้น นอกจากผู้ที่เลวทรามที่สุด” (กุรอาน 92:15)