มุมสตรีศอลิฮะฮฺ "เราคือ“สตรีแห่งอิสลาม” หรือเปล่า?"

บทบาทของสตรีแห่งอิสลาม นั้นมีความสำคัญเทียบเท่ากับบทบาทของบุรุษ และหากมองดูตามสภาพความเป็นจริงแล้ว หน้าที่ความรับผิดชอบของพวกเธอนั้นยิ่งใหญ่กว่าบุรุษเสียอีก สถานะของเธอไม่ได้เป็นดั่งที่บรรดาสื่อตะวันตกกล่าวอ้างว่าพวกเธอนั้น “เป็นทาสที่ถูกล่ามโซ่” “ถูกกดขี่ทางจิตใจและความรู้สึก” หากแต่แท้จริงแล้ว สถานะของเธอนั้นมีเกียรติและมีความประเสริฐอย่างมาก

เป็นที่ทราบกันดีในหมู่บรรดามุสลิมว่า “สังคมที่ดีงาม” และ “สังคมที่เลวทราม” นั้นมีผลกระทบต่อการดำเนินชีวิตความประพฤติของบรรดาสตรีทั้งหลาย หากพวกเธอประพฤติดีมีศีลธรรม และดำเนินชีวิตตามคำสอนของอัลกุรอานและซุนนะฮฺแน่นอนว่า “สังคม” ย่อมสะท้อนให้เห็นถึง “ความดีงาม” ของเธอและหากว่าเธอประพฤติชั่วไร้ศีลธรรม และละทิ้งคำสอนของอัลกุรอานและซุนนะฮฺแน่นอนว่า “สังคม” ย่อมเป็นภาพสะท้อนให้เห็นถึง “ความชั่วร้าย” ในตัวเธอนั่นเป็นเพราะว่า “สตรี” มีอิทธิพลต่อการสร้าง “สังคม” ด้วยเพราะ “เธอ” คือ “ครู” คนแรกแห่งประชาชาติในอนาคต

สตรีแห่งอิสลาม คือผู้เป็นมารดา คุณครู ผู้รู้ พี่สาว ที่ปรึกษา เธอเปรียบเสมือน “มหาวิทยาลัยครบวงจร” และ “ผู้พัฒนาประชาชาติ”

ความลับแห่งความสำคัญนี้เกิดจากภาระและความรับผิดชอบอันน่าเหลือเชื่อที่ วางอยู่บนหน้าตักของเธอ อีกทั้งความยากลำบากมากมายที่เธอแบกรับไว้บนบ่า

ด้วยหลักการของศาสนาอันศักดิ์สิทธิ์นี้ “บรรดาสตรีแห่งอิสลามนั้น” มีความรับผิดชอบต่อการสั่งสอนอบรมบรรดาลูกๆ ของพวกเธอจนกระทั่งถึงวัยแรกรุ่น เธอมีหน้าที่ในการให้ความรู้ “นักเรียนของเธอ” (ลูกๆ) ในด้านฟิกฮฺ (บทบัญญัติศาสนา) หลักการศาสนา อัลกุรอาน จริยธรรม ศีลธรรม จรรยามารยาท เป็นต้น ด้วยเหตุนี้ บรรดาสตรีจึงเป็นแบบอย่างสำคัญ และพวกเธอจำต้องปฏิบัติตัวเป็นแบบอย่างที่ดีในเรื่องแนวคิด ทัศนคติ พฤติกรรม และการพูดจา

แทน ที่บรรดาสตรีเหล่านั้นจะมีความปรารถนาที่จะเป็นเช่น “ท่านหญิงมัรยัม ท่านหญิงคอดิยะฮฺ หรือท่านหญิงอาอิชะฮฺ (รอฎิยัลลอฮุ อันฮา)” หากแต่พวกเธอเหล่านั้นกลับปรารถนาที่จะเอาแบบอย่างจาก “บรรดาดารา นักร้อง ป็อบสตาร์” ที่ซึ่งพวกเขาเหล่านั้นไม่มีความเคารพและเห็นคุณค่าของตัวเอง อีกทั้งยังกลายเป็น “ทรัพย์สินสาธารณะ” ให้ผู้คนได้มองดู หรือแม้แต่จับต้องได้ อย่างที่พวกเขาต้องการ

บรรดาพี่น้องมุสลิมะฮฺที่รัก เราลองถามตัวเราเองดูสิว่า ขณะนี้เรามีสภาพดังเช่น “มุสลิม” หรือเรามีสภาพดังเช่น “ผลผลิต” ของภาพยนตร์แห่งโลกตะวันตก/โลกตะวันออก??